Kunstzinnig ambacht
Een bloemlezing van onze producten vindt u op : www.kunstambachtlioba.nl
Van oudsher maken de monniken en monialen van het sint Liobaklooster prachtige priestergewaden en kerkelijke kunst.
Steeds meer weten ook anderen de weg naar de producten uit dit kunstambacht te vinden.
Ook kunt u onze expositie bezoeken. Open op zaterdagmiddag van 14.30 uur tot 17.00 uur.
Andere dagen en groepen op afspraak 072 5061388
In het filmpje hieronder ziet u een kleine impressie van de ateliers.
Ora et Labora
In de visie die Hildegard Michaelis had op de mens en het leven in harmonie met zijn, door God hem geschonken roeping nam het werk een bijzondere plaats in. Zoals, en terwijl, de mens gestalte geeft aan de materie, vormt hij tegelijkertijd zichzelf. Toen in de jaren voorafgaand aan de kerkelijke goedkeuring haar gevraagd werd op papier te zetten wat eigen was aan 'Lioba' schreef zij:
"de in de laatste eeuwen ontstane te grote scheiding tussen kontemplatief en werkend leven in de vrouwenkloosters wordt in ons leven verzacht, en wijst zodoende duidelijk de weg naar de oorspronkelijke bedoelingen van de Regel.
De werkzaamheden zullen voornamelijk bestaan in het vervaardigen van religieuze kunst. Door deze levensvorm wordt tevens de noodzakelijkheid opgeheven om uitsluitend van kapitaal te leven."
In hoeverre is, wat betreft "het vervaardigen van religieuze kunst" Hildegard Michaelis beïnvloed door de socialistische stromingen en de kunstenaarsgemeenschappen van haar tijd? Haar eigen opleiding aan de kunst- nijverheidsschool van het 'Lärchenfeld' te Hamburg, in de jaren twintig viel samen met de grote bloei van het "Bauhaus" te Weimar, in het Thuringerland, waar zij zelf vandaan kwam. Jaren later heeft zij heel zeker zich in de visie van het Bauhaus herkend. een van de Egmondse ateliers droeg deze naam. In elk geval was haar ideaal geenszins dat tot de communiteit van Egmond alleen kunstenaressen zouden toetreden. Integendeel voor ieder mensenkind dat verlangde voor God te leven, wilde zij dit kloosterleven mogelijk maken. En haar idee over het werk van kerkelijke kunst was veeleer een samenvloeien van inspiratie, de schoonheid van het materiaal en de sobere vorm van de kunstvaardigheid.Het is in deze geest maar vooral geïnspireerd door de grote liefde voor God, de bron van alle schoonheid, dat 'Lioba' een begrip geworden is in de kerkelijke kunst. Vanouds verwoord in wat stond op het postpapier "Kunst en Handwerk van de Benedictinessen van Egmond".
Dit alles betekent ook vandaag: werk, gebed, studie, werk, lessen, gebed en weer werk! In de ambachtsstraten van Lioba vind je de weverij, een pottenbakkerij, een beeldhouwerij waar met hout en steen gewerkt wordt, een atelier metaalbewerking, er is een batik, de naaikamer, er worden mozaïeken gemaakt en ergens is een zuster bezig met lithografie. En dat alles steeds weer onderbroken door de rust en de inspanning van de tijden van gebed.
De verspreiding van ons werk
Vanaf de eerste jaren van de Sint Liobastichting zijn de zusters altijd zelf er op uitgegaan om het werk aan kerken, kloosters en aan vrienden van 'Lioba' te verkopen. Soms werd daar geringschattend en, als 'niet passend voor religieuzen', een beetje op neer gekeken. Toch is het nooit een puur commercieel oogpunt geweest dat de zusters ertoe bracht zelf het werk te verspreiden. Natuurlijk moest worden geprobeerd worden zoveel mogelijk van het eigen werk te leven, maar misschien was dat ook op een andere manier mogelijk geweest. Door het persoonlijk contact echter tussen de zusters en degenen die het werk kochten, ontstond er een verbondenheid, een aanwezigheid, doorheen het kunst-handwerk. Ook het 'uitgaan' had iets van: bijdragen aan de verspreiding van schoonheid, en : van 'de glans die ligt over het gelaat van Christus'.
Jaren geleden vertelde een vriend: "Overal kom je iets tegen van het werk van Lioba. Bij mensen thuis, in kerken, in kloosters. Soms is het een beeldje, soms een houtsnede, soms een kazuifel in een kerk, een stola of een altaarkleed. En als je in de sacristie helemaal niets vindt, en je opent in de kerk het tabernakel, dan hangt er over de ciborie met de heilige reserve, een velum, handgeweven en in zijde......Lioba!"
Gebed en kunstzinnig ambacht.
Het aloude monastieke ideaal van ora et labora, bid en werk, heeft gestalte gekregen in het feestelijk vieren van de liturgie binnen de gemeenschap (ora). Het werk (labora) komt naar voren in het kunstzinnige ambacht; weefwerk, batik, pottenbakken, edel smeden, beeldhouwen, mozaiek enz. De grote gaven van Hildegard Michaelis waren het zoeken van God in al wat leeft, en haar artistieke talenten. Beide geven de gemeenschap vorm tot vandaag de dag. Het kunstzinnige ambacht dat de zusters beoefenen betekent dat zij gezamenlijk al hun kracht in moeten zetten om steeds opnieuw te bezien wat op dat ogenblik aan opdrachten uitgevoerd kan worden of op eigen initiatief aan kerken of particulieren kan word en aangeboden. Steeds opnieuw is het voor hun van wezenlijk belang dat het artistiek werk verantwoord moet zijn.
